ภาพ ๆ หนึ่งที่อยากเล่าให้ลูก..ศิษย์ฟัง

ภาพ ๆ หนึ่งที่อยากจะเล่าให้ลูก..ศิษย์ฟัง

ครูป๊อป

              ในขณะที่ปีการศึกษา  ๒๕๕๓  กำลังจะผ่านไป  นักเรียนนักศึกษา  ครูอาจารย์หลายคนรู้สึกเสมือนกำลังจะยุติความเหนื่อยที่มีมาตลอดทั้งปีการศึกษา  ภาพที่เห็น...นักเรียนนักศึกษาส่วนมากต่างยิ้มแย้มแจ่มใสเมื่อเห็นเกรดของตนเองและเกรดของเพื่อน  หลายคนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์  คุยโวกันยกใหญ่  จนลืมนึกถึงเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งที่หยุดยิ้ม  หยุดร่าเริง  จนเมื่อเพื่อนหันมาสบตาด้วย  ก็ต้องยิ้มแห้ง ๆ ด้วยผิดหวังกับเกรดที่ได้เห็น 

              เดือนมีนาคม  เดือนที่ใกล้กับเดือนที่จะร้อนที่สุด  เดือนที่นักเรียนนักศึกษาส่วนมากได้หยุด  แต่กลับมีนักเรียนนักศึกษากลุ่มหนึ่งต้องวุ่นวายกับการจัดการกับตัวเองในการเรียนซัมเมอร์  อากาศก็ร้อน  จิตใจก็ร้อน  แต่คนกลุ่มนี้ก็ยังอดทน  อดทนได้อย่างเหลือเชื่อกับภาพที่ได้เห็น  เดือนมีนาเดือนเมษายนเป็นช่วงที่โรงเรียนต่าง ๆ หยุดให้นักเรียนนักศึกษาได้พักร้อน  พักสมอง  และพักผ่อนกันตามอัธยาศัย  ครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่ก็ได้หยุดพัก  ตัดช่วง  ตัดอารมณ์  เคลียร์ใจให้ปกติเพื่อรอที่จะอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ในรุ่นต่อ ๆ ไป  หลังจากได้วิ..วาท (อ่านว่า  วิ-วา-ทะ) ไม่ใช่วิวาท (วิ-วาด ซึ่งแปลว่าทะเลาะ)  แต่วิ..วาทในบทความนี้ขอแปลว่า  การถกเถียงโดยใช้ความเห็นของตนมาอ้าง  ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตลอดทั้งเทอม  เช่น เมื่อครูถามหาสาเหตุของการเข้าเรียนสาย  แต่งกายไม่ถูกระเบียบ  ส่งงานไม่ตรงเวลา  หลับ ๆ ตื่น ๆ ตั้งแต่ต้นชั่วโมงจนท้ายชั่วโมง  คำตอบที่ได้คือ “ไม่สบายบ้างล่ะ  ทำการบ้านดึกบ้างล่ะ”  ขณะที่เจ้าตัวตอบเพื่อนต่างก็แซวดัง ๆ ว่า  “ไอ้เกม” เพราะเจ้าหมอนี่ขยันเล่นเกมจนไม่หลับไม่นอน  ครูก็เหนื่อยที่จะถกเถียง  ต้องยอมรับว่า  ยุคนี้..สมัยนี้เป็นยุคประชาธิปไตยเบ่งบาน  บางคนถึงขนาดยกเอาแม่น้ำทั้งห้ามาอ้างอิง  ทั้งคำพูด  แววตา  ท่าทาง  ชวน “หลอก” ให้ครูสงสารเสียนี่กระไร  เป้าหมายสำคัญคือ “เอาตัวรอด” แค่ครูเห็นแววตา..ใจก็อ่อน  รีบกาดอกจันจดจำชื่อไว้ทันที  พอสอบเสร็จครูตรวจข้อสอบ..คะแนนก็ได้น้อย  งานก็ยังไม่ส่ง  แก้ตัวก็เก่ง  แล้วจะให้ครูทำอย่างไรดี  แต่พอคิดถึงแววตา  คิดถึงท่าทาง  ครูจึงตัดสินใจไม่ให้ตก  ช่วยได้แค่เกรด  ๑ หรือไม่ก็  มส. ก็แหม...ลูกศิษย์ทั้งคน  ทั้งเคี่ยวทั้งเข็ญ  บอกให้ทำอะไรก็ครับ..ครับ  แต่ไม่เคยทำ  ครูทวงถามเท่าไรก็ไม่สน  แต่พอเห็นเกรดเฉลี่ยของตัวเอง  เกิดอาการเข่าอ่อนขึ้นทันที  ไหนจะถูกโดดเดี่ยวจากเพื่อน  ไหนจะต้องเรียบเรียงคำพูดที่จะต้องบอกกับพ่อแม่  รู้สึกว้าเหว่จริง ๆ นี่ดีนะที่ไม่..รีไท  พอตั้งตัวได้  สิ่งที่ต้องคิดคือ..จะทำอย่างไรจึงจะมีเงินมาลงทะเบียนเรียนซัมเมอร์  ไหนจะต้องมานั่งหลังคดหลังแข็งเรียน  ร้อนก็ร้อน  เบื่อก็เบื่อแต่ก็ต้องทนกลัวเรียนไม่จบ...เฮ้อ

              คำถามคือ “เพราะเหตุใด..จึงต้องมาเรียน..ตอนที่คนอื่นเขาหยุดเรียน...?” ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะไม่ได้ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีหรอกหรือ  แต่ถ้ายังคิดจะใช้วิธีวิ...วาทอีก  เห็นทีร้อนปีหน้าคงต้องเข่าอ่อนอีกเป็นแน่ “หน้าที่” คำ ๆ นี้เป็นสิ่งสำคัญของชีวิต  ไม่ว่าศาสดาของศาสนาใดก็ทรงมีพระประสงค์ให้     ศาสนิกชนทุกคนพึงปฏิบัติอย่างเคร่งครัด  องค์พ่อหลวงของปวงชนชาวไทยท่านก็ทรงปรารถนาเช่นเดียวกันใครมีหน้าที่ใดก็พึงกระทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด  ไม่ว่าคนเป็นพ่อแม่ก็มีหน้าที่เลี้ยงดูลูก  ครูก็มีหน้าที่อบรมสั่งสอนศิษย์  และคนที่เป็นทั้งลูกและเป็นทั้งศิษย์ก็ควรจะทำหน้าที่ของตนเองด้วยการเป็นลูกและศิษย์ที่ดี  คงไม่ต้องบอกนะคะว่า  คำว่า “ดี” นั้นจะต้องทำอย่างไร  และ.. “จงอย่าเพียงแต่คิดว่าจะทำ...แต่จงรีบลงมือทำ” เพราะถ้าประมาทไม่รีบทำอาจจะไม่มีโอกาสที่จะแก้ตัวในฤดูร้อนปีหน้าก็ได้นะคะ...สวัสดี         

Content's Picture

Comment(s)


Vote this Content ?

Create by :


Krupop

Status : ผู้ใช้ทั่วไป
ไม่ระบุ